Vlaamse luchthavens bodemloze put, onze visie
De stelling van Groen!-fractieleider Watteeuw is een verkeerde benadering van het dossier.
Onverantwoord is wel het inert beleid van de opeenvolgende Vlaamse regeringen, die de kern van het probleem niet (willen) inzien.
Men heeft overbodige tijd en geld gespendeerd aan studies, waaraan achteraf geen gevolg gegeven werd. Als een patiënt ziek is, zoekt de geneesheer naar de oorzaak om die met afdoende middelen te bestrijden, desnoods met dure shocktherapie.
Dit geldt ook voor het luchthavenbeleid in Vlaanderen. De Vlaamse beleidsmensen leggen echter steeds pleisters op een open wonde, maar genezen hiermee hun patiënt niet.
De jongste 10 jaar is niet te veel geld in de Vlaamse luchthavens gestopt, maar net omgekeerd, veel te weinig. De huidige dotaties en investeringskredieten, wat Oostende betreft, mogen zeker verdubbeld of verdriedubbeld worden om een efficiënt beleid te kunnen verwezenlijken.
Het gevolg van meer middelen zou zich vertalen in een geleidelijke verhoging van de rechtstreekse en onrechtstreekse inkomsten: meer klanten genereren een verhoging van inkomsten, tewerkstelling, sociale bijdragen, fiscale return, toeleveringsactiviteiten, horeca-bedrijvigheid, vervoer en noem maar op.
Zie maar hoe de Waalse regering, dank zij een fors investeringsbeleid in zijn luchthavens de tewerkstelling in 10 jaar tijd van minder dan 1.000 naar boven de 10.000 jobs gebracht heeft.
Hoe lang zal de Vlaamse regering het herstructureringsdossier nog laten aanmodderen, terwijl de investeringen op een laag pitje blijven en er geen klimaat van vertrouwen gecreëerd wordt bij het kliënteel?
